زخم زبون....

یه عده بهت میگن مشکل روحی و روانی داری بدون اینکه حتی ذره ای از زندگیت و گذشته ات بدونن، بدون اینکه ذره ای از مشکلاتی که پشت سر گذاشتی رو پشت سر گذاشته باشن،از راه های پر و پیچ خمی که رد شدی رد شده باشن،هر زخم زبونی که میخوان بهت میزنن بعد بهت میگن مشکل از خودت و رفتارهات هست،گاهی یه سری آدما رو میبینی فکر میکنی ظاهر و درونشون یکی و بهشون اعتماد میکنی فارغ از هر فکر و تصوری حرفات رو بهشون میزنی اما اونا برداشت دیگه ای میکنن و بهت تهمت میزنن،به خودشون اجازه میدن هر طور میخوان باهات حرف بزنن و تحقیرت کنن،هر چقدر سکوت میکنی و حرمت نگه میداری اونا بدتر میکنن،زمانی که بهشون اعتراض میکنی میگن برای خودت بوده و خودشون رو در جایگاهی قرار میدن که عاقلتر و بالغتر از تو هستن و به خودشون اجازه میدن قضاوت کنن،با حرفها و کارهاشون رو زخم روی تمام زخمای قبلی روحت میزنن،طوری باهات رفتار میکنن که تو بیشعورترین آدم روی زمین هستی و اونا بهترین و باشعورترین آدم هستن،حرفهایی بهت میزنن که تا عمق وجودت رو میسوزونه،بعد به تمام زندگیت نگاه میکنی تمام نقاط تاریکی که داشتی به تمام فشارهایی که داشتی نگاه میکنی میبینی آدما چه راحت بدون هیچ دانشی در موردت قضاوت میکنن و قلبت رو میشکنن....